بیوگرافی عثمان رحمان زاده

نوشته شده در آبان ۶, ۱۳۹۰

استاد عثمان رحمان‌زاده ملقب به پدر ژپتوی ایران

سال ۱۳۳۵ در روستای حمامیان شهرستان بوکان چشم به جهان گشود و در دامن سیمینه‌رود رشد و بالندگی یافت.
وی اکنون سال‌هاست که در روستای ناچیت در نزدیکی زادگاهش می‌زید و به شغل بنایی و کشاورزی مشغول است. رحمان‌زاده خانواده‌ای با ۸ فرزند (۳ دختر و ۵ پسر) دارد و علی‌رغم اینکه تحصیلات ابتدایی دارد، از سال ۱۳۶۷ به صورت خودآموخته به ساخت پیکره‌های چوبی می‌پردازد.
رحمان‌زاده تاکنون بیش از ۱۴۰۰ پیکرة چوبی به شیوة رئالیستی از رسوم و آداب مردم کردستان، طبیعت، فولکلور و شخصیت‌های منطقه ساخته است و از این آثار نمایشگاه‌های بسیاری برگزار کرده است که می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
1.    آذرماه ۱۳۷۶، سقز.
2.    اردیبهشت‌ماه ۱۳۸۲، دانشگاه علم و صنعت، تهران.
3.    خردادماه ۱۳۸۲، کوی دانشگاه تهران، تهران.
4.    اردیبهشت‌ماه ۱۳۸۳، دانشگاه بین‌المللی امام خمینی، قزوین.
5.    ۲۰۰۴میلادی، موزة ئه‌منه سوره‌که، سلیمانی، کردستان عراق.
6.    نوروز ۱۳۸۵، مجتمع فرهنگی ـ هنری صلاح‌الدین ایوبی، بوکان.
7.    اردیبهشت‌ماه ۱۳۸۵، آموزش و پرورش جوانرود.
8.    اردیبهشت‌ماه ۱۳۸۶، آموزش و پرورش پاوه.
9.    خردادماه ۱۳۹۰، مجتمع فرهنگی ـ هنری سیمرغ، بوکان.
10.    شهریورماه ۱۳۹۰، برج میلاد، تهران.
11.    مهر ۱۳۹۰، فرهنگسرای …..، تهران.
12.    بسیاری نمایشگاه‌های دیگر در شاهین‌شهر اصفهان، خانه جوان ارومیه، شهرهای بانه و سنندج، دانشگاه شهید باهنر کرمان، دانشگاه شیراز و …



پدر ژپتوی ایران
 استاد عثمان رحمان‌زاده، کارگردان پیکرک‌های چوبی
مرکز پژوهش‌های تعطیلات نو – گویی کارگردان است. خودش فیلم‌نامه می‌نویسد، بازیگرهایش را انتخاب می‌کند، صحنه‌آرایی می‌کند، تهیه‌کنندگی را بر عهده می‌گیرد و نهایتا فیلم را به روی صحنه می‌آورد. جالب این‌که همه این‌ها را در ذهنش انجام می‌دهد.
برای دیدار او به استان آذربایجان غربی و شهر بوکان سفر کردیم. شهری که زادگاه هنرمندانی همچون “خاتوزین” (بانوی سفال‌گر)، “حسن زیرک” (خواننده)، “قادر عبدالله زاده” (نوازنده) و “سواره ایلخانی زاده” (شاعر) است که متاسفانه هیچ کدام امروز زنده نیستند.
استاد عثمان رحمان‌زاده 55 ساله و شغل اصلی‌اش بنایی است. علاقه وافری به ساخت پیکرک‌های چوبی دارد. خواندن و نوشتن نمی‌داند و هرگز تحت تعلیم قرار نگرفته. 5 پسر و 3 دختر دارد و تنها کوچک‌ترین دخترش به کارهای پدر علاقه نشان می‌دهد. خودش می‌گوید که فعالیت پیکرتراشی را از 10 سالگی شروع کرده و قادر است با ساخت پیکرک‌های چوبی، سبک زندگی هر قوم و طایفه‌ای را در معرض نمایش قرار دهد.
در یک کلام، استادعثمان رحمان‌زاده، هزاران پینوکیو ساخته و به آن ها جان بخشیده.
ذهن تصویری فوق‌العاده‌ای دارد. به کارهایش که نگاه کنید جزییات فراوانی در آن‌ها می‌بینید که دقت نظرش را نمایان می‌کند. او فقط پیکرک‌ها را نمی‌سازد، بلکه قبل از ساخت در ذهنش برایشان سناریو دارد و بعد از ساخت هم برای نمایش آن‌ها، صحنه‌های مختلف را کارگردانی می‌کند. همه پیکرک‌ها طوری ساخته شده‌اند که گویی با هم ارتباط برقرار می‌کنند و میانشان دیالوگ رد و بدل می‌شود.  او این پیکرک‌ها را داخل آدم حساب می‌کند
منبع:http://www.pedarjepeto-iran.com

هنرمند بوکانی به منظور نمایش فرهنگ و آداب و رسوم ملت کُرد اقدام به برپایی نمایشگاه آثار پیکره‌تراش از جنس چوب، سنگ و گل نموده است.

نمایشگاه هنرمند، "عثمان‌رحمان‌زاده" با موضوع زندگی روزمره‌ی مردم مناطق کُردنشین ایران و در قالب مجسمه‌های چوبی در میدان شهرک فرهنگیان شهرستان بوکان پذیرای علاقمندان و عموم مردم می‌باشد.

بخشی از نمایشگاهِ "پدر ژپتوی ایران" اختصاص به وقایع دلخراش و ضد انسانی بمباران‌شیمایی حلبچه توسط رژیم بعث عراق خواهد بود.

عثمان رحمان‌زاده در سال 1335 خورشیدی در روستای "حمامیان" شهرستان بوکان متولد و از سال 1367 بصورت خودآموخته اقدام به ساخت 1400 پیکره‌چوبی در نحله‌ی "رئالیستی" نموده است.

این هنرمند کُرد که به گفته‌ی وی هربار و پس از پایان نمایشگاه، من و مجسمه‌هایم نیز از سوی مسئولان به فراموشی سپرده می‌شوم
نمایشگاه آثار هنری این هنرمند بوکانی تا 15 فروردین‌ماه سال جاری دایر بوده است.

عثمان‌رحمان‌زاده هم‌اکنون در روستای "ناچیت" از توابع بوکان به شغل کشاورزی مشغول می‌باشد.

تبادل لینک هوشمند
برای تبادل لینک  ابتدا ما را با عنوان ئاوێنــــه و آدرس awenakurd.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.